Przebaczyć samemu sobie ....

"Każdy z nas ma o coś żal do samego siebie. Pojednać się z samym sobą to znaczy

przebaczyć sobie błędy popełnione w przeszłości, wyciągając z nich wnioski po to,

by więcej do tych błędów nie powracać.

          Dojrzale przebaczyć sobie to przyjąć siebie z Bożą miłością.

To uczyć się na błędach z przeszłości oraz stawiać sobie szlachetne

wymagania na dziś i jutro. To wymagać od siebie, by odtąd kierować się miłością,

prawdą i odpowiedzialnością.

Człowiek, który dojrzale sobie przebaczył, pamięta o swojej przeszłości, ale nie po to,

by się zadręczać czy rozpaczać, lecz po to, by wyciągać wnioski i nie powtarzać

minionych błędów. Pozostaje mu wtedy już tylko pamięć intelektualna o przeszłych

wydarzeniach. Staje się ona częścią jego życiowej mądrości i doświadczenia.

Znikają natomiast intensywny ból i rozżalenie emocjonalne, które dotąd towarzyszyły

wspomnieniom błędów z przeszłości.

        Pojednać się z samym sobą to także przebaczyć innym ludziom krzywdy,

które mi kiedykolwiek wyrządzili. Przecież zło, którego doznałem od innych,

jest już przeszłością. Jest bólem, który już przeżyłem.

Jeśli natomiast nadal w moim sercu podtrzymuję żal do bliźnich i nie przebaczam im,

mimo że niektórzy już nie żyją, a inni przestali mieć wpływ na moje życie czy zmienili

swoje postępowanie wobec mnie, to teraz ja sam siebie krzywdzę, podtrzymuję ból

z przeszłości i sprawiam, że zatruwa on moją teraźniejszość.

Przebaczenie innym ludziom leży więc w moim interesie i daje mi szansę

na pogodniejszą teraźniejszość i przyszłość."

         Zgadzam się z powyższym cytatem tylko teraz muszę przepracować sama ze sobą

swoje życie z przeszłości, postrać się wybaczyć sobie i osobom najbliższym, którzy

w jakikolwiek sposób mnie skrzywdzili.

Mam wielką nadzieję iż moja praca nie pójdzie na marne, bo bardzo chcę uporządkować

swoją przeszłość. Ciąglę dążę do celu - by wreszcie powiedzić "że wybaczyłam sobie"

Nie będzie to łatwe zadanie, ale nikt tak nie powiedział że ma być łatwo .....

A ja lubię wyzwania, ale emocjonalne bardzo mnie wyczerpują.

Muszę je w sobie uporządkować aby w głową do góry podniesioną przeżywać

teraźniejszość.

Tak,tak łatwo dziś mi się to mówi ale trudniej wprowadzić w życie.

Chcę spróbować i dlatego miotają mną ciągle sprzeczne odczucia.

    PRZEBACZYĆ TO NIE ZNACZY ZAPOMNIEĆ A TO MOŻE
BYŁOBY ŁATWIEJSZE ..............